Schokland, tegenwoordig werelderfgoed, is het voormalige eiland in de oude Zuiderzee, met een lange geschiedenis. Als bewoond eiland in 1859 ontruimd op last van koning Willem III omdat er wonen niet langer verantwoord was. Door de schokkervereniging ( vereniging van nazaten van schokkers ) kennen we haar geschiedenis alleen als bewoond eiland, maar minstens zo groot is haar ( onbekende )geschiedenis als bijna onbewoond eiland in de periode erna. Met een vluchthaven in het oude Emmeloord en als ankerplekvoor alles wat voer op de Zuiderzee. En die Zuiderzee was een beruchte zee. Een ankerplek en vluchthaven was dus geen overbodige luxe voor de vissers en andere beroepsvaart. Nadat het eiland ontruimd was in 1859, wilde de regering het eiland prijs geven aan de zee. Dat dit toch niet zover is gekomen is aan één man te danken; Willem Jan Schuttevaer. Feitelijk zijn er drie periodes geweest: De periode tot aan de ontruiming, de periode als vluchthaven en ankerplek en de periode met tevens een visafslag. Afgelopen jaar was het exact 100 jaar geleden dat er middenin de Zuiderzee op dat bijna verlaten eiland Schokland een visafslag werd geopend die tot 1932 in bedrijf is geweest. Terwijl er geen achterland was waar de vis per auto of trein direct naar getransporteerd kon worden. Aan dit bijzondere feit is uitgebreid aandacht besteed middels een expositie van tekeningen van mijn hand, de totstandkoming aan de hand van de notulen van de Zuiderzeevisscherijraad die in 1906 is opgericht en tot 1932 heeft gefunctioneerd en bewaard zijn gebleven, een maquette, een landartproject en nog vele andere activiteiten. Kortom een levendige en tot de verbeelding sprekende tentoonstelling over een visafslag, midden in de Zuiderzee, met een bijzondere geschiedenis. Het werelderfgoedweekinde van 13 en 14 juni 2015 stond geheel in het teken van deze visafslag.   De tekening in de header ( bovenaan ) is de haven van Schokland zoals zij in de visafslagperiode in gebruik was. De tekening is onderdeel van het nieuwe verhaal wat ik heb verteld en gaat over de hardheid van het vissersbestaan op de Zuiderzee en eindigt in een tragische dag. ( zie ook de pagina met originele tekeningen ).